Aguïeto(-sènso-cambo)
Erodium acaule
Geraniaceae
Àutri noum : Aguïo, Aguïoun.
Noms en français : Bec-de-grue acaule, Bec-de-grue sans tige.
Descripcioun :Aquesto aguïeto renadivo sèmblo à sa cousino mai coumuno Erodium cicutarium , mai se pòu destria eisadamen. I'a ges de tijo (de pas counfoundre emé li pecou de flour) e li fueio soun tóuti à la baso. Pièi li petalo soun mai largo e s'encauvaucon, ço qu'èi jamai lou cas pèr l'aguïeto coumuno. Coumpara emé l'aguïeto.
Usanço :Poudèn pensa qu'èi manjadisso e a li mémis usanço que Erodium cicutarium .
Port : Erbo
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Erodium
Famiho : Geraniaceae
Ordre : Geraniales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printems
- Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Mars à juliet
Liò : Champ
- Camin
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Erodium acaule (L.) Bech. & Thell., 1928
Vióuleto(-d'Argentera)
Viola argenteria
Violaceae
Nom en français : Violette d'Argentera.
Descripcioun :Aquesto pichoto e poulideto vióuleto trachis dins li claparedo e gres dis Aup marino sus sòu séusous. Se recounèis à si fueio redouno en couor à la baso e à si flour mai larjo qu'auto. Es uno planto endemico dis Aup marino e de Corso. Acò èi de vèire emé soun ancian estacamen emé Prouvènço i'a 30 milioun d'annado.
Usanço :Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.
Port : Erbo
Taio : 5 à 10 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola
Famiho : Violaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 20 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 2000 à 3000 m
Aparado : Noun
Remarco : Endemico Aup marino e Corso
Juliet à avoust
Liò : Claparedo
- Gres
- Roucas
- Asclo de roucas
Estànci : Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupo
Ref. sc. : Viola argenteria Moraldo & Forneris, 1988